bł. o. Ludwik Mzyk SVD   (1905 - 1940)

 

     

       Ludwik Mzyk urodził się 22 kwietnia 1905 r. w górniczej rodzinie. Był piątym dzieckiem spośród dziewięciorga rodzeństwa. Od najmłodszych lat służył jako ministrant. Powołanie misjonarskie poczuł  podczas misji parafialnych. Rodzice początkowo zapatrywali się na to niechętnie, jednak później, wraz z krewnymi, chłopca starano umieścić się w Niższym Seminarium Misjonarzy Werbistów w Domu Św. Krzyża w Nysie. Znalazł się tam 13 września 1918 r. – maturę otrzymał w 1926 r. Podczas wakacji pracował z bratem w kopalni, aby uzyskać środki na dalszą naukę oraz na utrzymanie matki po śmierci ojca. Z Nysy pojechał do St. Augustin w Niemczech, gdzie odbył nowicjat i przygotował się do ślubów zakonnych, złożonych w 1928 r.

Po skończeniu studiów filozoficznych przełożeni wysłali go na studia teologiczne do Rzymu, gdzie też otrzymał w 1932 r. święcenia kapłańskie. Studia uwieńczył obroną pracy doktorskiej z teologii w 1935 r. na Pontificia Universitas Gregoriana. W oczekiwaniu na dyplom wyjechał do klasztoru St. Gabriel w Austrii, gdzie uczył się sztuki prowadzenia nowicjatu jako socjusz tamtejszego magistra. Latem 1935 r. przyjechał do Chludowa pod Poznaniem, gdzie werbiści otwierali pierwszy w Polsce nowicjat. O. Ludwik został magistrem nowicjuszy. Ze swoich obowiązków wywiązywał się dobrze, gdyż w 1939 r. został nominowany na rektora nowicjatu.

Po wybuchu wojny, z każdym dniem sytuacja stawała się trudniejsza. O. Ludwik różnymi sposobami starał się zapewnić przyszłość nowicjuszom. Jako pretekst do jego aresztowania wykorzystano niezręczne wyrażenie skierowane w kierunku gestapowca. Miało to miejsce 25 stycznia 1940 r.
 

Śmierć męczeńską poniósł dnia 20 lutego w VII Forcie w Poznaniu.

 

Zapraszamy do wysłuchania audycji.

 Audycja
mzyk.mp3, 6.6 MB

Prawa autorskie: Stowarzyszenie im. bł. o. Ludwika Mzyka
Projekt i wykonanie: Marcin Koziarz
Logowanie